Powstawały prace o prostych podziałach, często całkiem gładkie, obiekty-rzeźby, zestawy modułowe czasami budzące architektoniczne skojarzenia.
Minimal art wykluczał wszelką iluzję, metaforę i symbolikę. W dziełach starano się wyeliminować ślad autorski tworząc prace o anonimowej atmosferze. Minimal art jest formalistyczny, precyzyjny w wykonaniu, maksymalnie prosty. Poprzez te cechy artyści dążyli do realizacji postulatu powszechnego języka sztuki z przełamaniem jednostkowej ekspresji dzieła. Celowo rezygnowali z cech, które pozwalają odróżnić rzeźbę od przedmiotu przemysłowego. Minimal art wymaga od odbiorcy uwagi, pobudza do dociekliwości, ale bez szukania znaczenia dzieł. Obiekty Minimal art są bowiem przeciwieństwem reprezentacji czegokolwiek, są wyłącznie zwrócone ku sobie.
Interpretacje tych dzieł nasuwają skojarzenia dotyczące: spokoju, kontemplacji, medytacji, bezruchu, ciszy. Dzieła te mają w sobie też rodzaj sterylności, gdzie każde zakłócenie może przeszkadzać, charakteryzują się precyzją wykonania.
Do głównych przedstawicieli amerykańskiego Minimal art należą: Carl Andre, Donald Judd, Sol Le Witt, Robert Morris, Dan Flavin, Ronald Bladen, Robert Smithson.
Nurt Minimal art wpłynął także na artystów europejskich, w tym polskich. Bliscy założeń minimalizmu byli między innymi tacy artyści jak Ryszard Winiarski i Roman Opałka.
 |