Agnes Denes urodziła się w 1938 r. w Budapeszcie. Kształciła się w Szwecji i w Stanach Zjednoczonych. Karierę rozpoczęła jako malarz ale jej zainteresowania sięgają filozofii, nauk fizycznych, matematyki, językoznawstwa, psychologii. Uprawia rysunek, fotografię, rzeźbę, szukając wciąż nowych sposobów, które pozwoliłyby wpłynąć na świadomość ludzką i pomogłyby zrozumieć jak ważną rolę w naszym życiu odgrywa przyroda. Jest pionierem sztuki środowiskowej, a jej prace pokazują oddanie i poświęcenie się ekologii, życiu społecznemu i kulturalnemu.
Często mówi się, że Agnes Denes próbuje uleczyć środowisko przy pomocy sztuki, a wszystko to robi z myślą o przyszłych pokoleniach.
Agnes Denes przeciwstawia się wszelkim normom i klasyfikacją.
 
Kilka prac  Agnes Denes  zostało wpisanych na trwałe do historii sztuki współczesnej. Między innymi Wheatfield (Pole pszenicy). Projekt zrealizowany w Nowym Yorku w 1982 roku. Agnes Denes posiała 2akry pszenicy w centrum Manhattanu, między dwoma blokami Street Wall i World Trade Center, na przeciwko Statuy Wolności.
Przygotowania do tak wielkiego przedsięwzięcia trwały miesiącami. Zanim wyrosło zboże należało ręcznie oczyścić teren ze śmieci i bruzd, wypielić, zapłodnić i spryskać przeciw grzybowi (wykorzystano 200 ciężarówek wypełnionych ziemią). Po kilku miesiącach zebrano plon. Zebrane ziarna podróżowały do 28 miast na całym świecie uczestnicząc w wystawie The International Art Show for End of World Hunter zorganizowanej przez Minnesota Museum of Art (1987-90). Przedsięwzięcie to pochłonęło 4,5 miliarda dolarów. Ostatecznie nasiona zostały zasadzone przez ludzi w wielu częściach kuli ziemskiej.

Następnym niezwykłym projektem było Tree Mountain – A Living Time Capsule – 11.000 People, 11.000 Trees, 400 Years (Góra drzew - Żyjąca kapsuła czasu - 11.000 ludzi, 11.000 drzew, 400 lat) .
Realizacja miała miejsce w Finlandii w latach 1992 – 96.  W tym projekcie ogromna góra (420metrów długości, 27metrów szerokości, 28metrów wysokości) w kształcie eliptycznym została obsadzona prze jedenaście tysięcy ludzi z całego świata jedenastoma tysiącami drzew. Drzewa są posadzone w zawiłym matematycznym wzorze wywodzącym się ze złotego podziału ananasów i słoneczników.
Praca ta jest jednym z największych pomników ziemi, który zadedykowano ludziom, przyszłym pokoleniom i ma ona być ich dziedzictwem, a ludzie, którzy posadzili  te drzewa są ich kustoszami.