W 2008 roku, zainspirowany mitologią grecką i labiryntem króla Minosa, zbudował w Berlinie stalowy labirynt, symbolizujący drogę od narodzin aż do śmierci, będący wyrazem wszystkich zagadek, niepewności, lęków, snów i okropności XX wieku.
Idąc korytarzami stalowego labiryntu, którego ściany miały ponad dwa metry wysokości  widzowie mogli natrafić na stare dzwony, mur z kamieni, muchę, krzesło z włosami, łój, lub szatnię z szeregiem czarnych płaszczy. Ustawione w rogu jutowe wory z ziarnami kawy, fasoli, grochu, dawały obietnice przyszłego życia. Artyście zależało na równoczesnym zaprezentowaniu organizmów żywych, przetworzonych i martwych. Miało to przedstawiać rozpoczęty w dobie rewolucji przemysłowej proces wyniszczania natury. W labiryncie wisiał obraz z napisem Wolność i śmierć a pod nim płonęła świeczka, symbol pamięci dla tych co odeszli. Przed wejściem do labiryntu stały, jakby pozostawione przez fabryczne szwaczki, stare, zdezelowane maszyny do szycia. Obok widniał krąg krzeseł z czarnymi tobołkami wędrowców. Ukryty z boku napis Uwaga ostre noże przestrzegał przed perspektywą zemsty najemnych robotników. Kounellis wzywał odwiedzających do zastanowienia nad sensem istnienia świata opartego na wyzysku biednych społeczeństw.

Robert Smithson (1938-1973). Twórczość tego artysty obejmuje rysunki, projekty, rzeźbę, pisma, eseje, filmy, ziemne kompozycje i zawierająca większość artystycznej problematyki sztuki neoawangardy.
Początkowo Smithson utożsamiał się z malarstwem i kolażem. Następnie był zwolennikiem rodzącego się minimalizmu. Zaczął używać szkła i neonów, by badać załamania i odbicia świetlne (Enantiomorphic Chambers). W następnych latach skierował uwagę na struktury krystaliczne i teorię entropii. Rozpoczął krytykę całej koncepcji sztuki XX wieku. Proponował twórczość, która zajmowałaby się problemami uwzględniającymi proces entropii świata, czyli ciągłej przemiany i rozpadu. Negował narzucaną przez zachodnią kulturę antropocentryczną perspektywę. Twierdził, iż człowiek powinien osiągnąć stan „oceaniczności”- gdzie nikną granice między człowiekiem a tym, co go otacza, między mikro a makrokosmosem.
W 1967 Smithson zaczął badać industrialne tereny w okolicach stanu New Jersey i był zafascynowany widokiem ciężarówek wywożących tony ziemi i skał. Efektem tej fascynacji była seria prac Site/Nonsite (1968) Do wykonania tych prac Smithson pobierał z kopalni odkrywkowej kawałki skały z miką oraz łupki, a następnie przedstawiał je w galerii.

Wybrani twórcy Land art:

: