Były to Drzewa skóry , dwa duże pnie drzew (stuletnich modrzewi) leżące na ziemi. Drzewa pokryte były skórami zwierzęcymi. Skóry były precyzyjnie ukształtowane na podobieństwo kory drzewa przyklejone do pnia. W zasadzie trudno było odróżnić skórę od kory. Była to symbolicznie ale i wizualnie absolutna jedność skóry drzewa i zwierząt.
W oddzielnym pomieszczeniu znajdowały się ściany pokryte skórą – korą. Instalacja ta składała się ze 100 skór zwierzęcych. Podłoga w tym wnętrzu to realizacja marmur-mózg skóry. Przemieszczanie się w tym wnętrzu było niezwykłym przeżyciem. To tak jakby chodzić po mózgu. Penone jest najmłodszym członkiem włoskiego ruchu o nazwie Arte Povera. Nadal jest bardzo aktywny i produkuje wiele oryginalnych prac rocznie.
Jannis Kounellis jest autorem licznych skandali. Znany jest miedzy innymi z tego, że kwestionując programową sterylność pomieszczeń wystawienniczych, wprowadził w 1967 roku do Galerii l’ Attico w Rzymie 12 żywych koni. Wcześniej umieścił tam papugę.
W 2008 roku, zainspirowany mitologią grecką i labiryntem króla Minosa, zbudował w Berlinie stalowy labirynt, symbolizujący drogę od narodzin aż do śmierci, będący wyrazem wszystkich zagadek, niepewności, lęków, snów i okropności XX wieku.